Eindelijk tijd....

Zo, regiodag achter de rug, spullen weer opgeruimd. Tijd voor bloggen. 
De organisatie ging deze keer niet zonder slag of stoot. Bestelde stof werd niet geleverd, mailen, bellen, het leverde geen resultaat. En alle dagen spanning of het misschien toch nog zou arriveren. "als het vandaag komt, dan red ik het nog". Uiteindelijk vorige week bericht dat het niet leverbaar was, het moest uit Frankrijk komen.
Ja, we hadden even moeten bellen, onze excuses.
En je mail beantwoorden en de telefoon opnemen, gaf ik terug.
Dat helpt ook. :-(
Nou ja, nog even snel naar de winkel en niet te kritisch zijn en ja, meer uitgeven dan je had berekend. Wel naar tevredenheid maar dan betekent het ook een dag ervoor ook nog alle stof snijden.
Knopen hadden we uitgekozen, ook die bleven uit. Dan maar zonder, dat kan wel. Een dag vooruit lagen ze ineens in de bus. Zonder aankondiging, je kent het wel: afgeleverd bij post.nl, bezorger onderweg. morgenmiddag bezorgen. Nope, deze keer kwam deze informatie niet. 
Nou ja, alle pakjes weer open, knoop er in, en weer dicht. 

Eerder bestellen? Dat kan idd. Zou ook wel fijn zijn. Maar voor hoeveel deelnemers? Twee keer bestellen kost extra geld en vaak ook meer stof dan nodig, dus je wacht zo lang mogelijk om voldoende in te kopen en zo min mogelijk over te houden. Zo breed is ons budget niet.
"Als mensen zich eerder opgeven, zou dat helpen? "werd mij gevraagd. Deels natuurlijk wel. Maar ik snap ook wel dat je wacht met inschrijven tot het echt moet. Er kan immers iets tussenkomen.
Nou ja, het blijft een dingetje natuurlijk. Maar het kwam wel allemaal goed wat dat betreft.
Maar toen kwam corona om de hoek kijken.
Ja, je volgt een workshop en daar pik je zoiets zomaar op.
Al snel werd duidelijk dat dat ook een kink in de kabel werd. Dus mijn collega moest met pijn in het hart afzeggen. Reken maar dat afzeggen niet meevalt. Maar als je nog besmet bent moet je thuis blijven.
Hoe lossen we dat op? Eerst natuurlijk gelijk Joke gevraagd. We deden het immers jaren samen. Toen ook Ellen gevraagd, onze voorganger. Allround in show-and-tell. Beiden kennen het klappen van de zweep, dus daar had ik goede hulp aan. Beiden zeiden zonder aarzelen dat het goed was. Het is zo dus allemaal goed gegaan. 

Dit was de workshop, zo moest het worden (in andere kleuren).

Nog wel evalueren en de financiële verantwoording afhandelen.
Dan starten we met het uitwerken van de plannen voor 5 april, de eerstvolgende regiodag. Wordt vast weer leuk.

Er was natuurlijk ook niet veel tijd voor eigen werk. Het enige dat ik de laatste weken gedaan heb is het rijgen van een droomdeken. Dat wordt wel weer een leuke deken. De stof die er op ligt is gebruikt voor de achterkant. Ria quilt, dus daar hoef ik niets aan te doen. Nu is het de beurt van mijn kinderhotel. Die kan ik van de week gaan rijgen. Die quilt ik natuurlijk zelf.

fijne week allemaal

groetjes, Janine

Hoog tijd

Het is hoog tijd voor een volgende blog, zie ik wel. De tijd gaat snel, soms de uren in een dag ook.
Wat kan ik nu vertellen? Nou ja, niet veel spectaculairs.
De droomdeken die ik onderhanden had is klaar.

We zouden naar de droomdekendag in Soest. Dat ging niet door helaas. Een van ons was gevallen met de fiets en had arm/schouder gebroken. Autorijden was dus geen optie meer.  Niet zo erg hoor, volgend jaar weer een kans. Degenen die we mee zouden nemen sturen we nu per post.

En eindelijk zijn alle stroken voor mijn eigen irish chain genaaid. Nu kan ik blokken samenstellen. Dit is er eentje.

Het wordt best een grote quilt. De blokjes zijn 5cm en dus is het een blok van 45cm. En de bedoeling is 13 van deze blokken, afgewisseld met een ander blok. Misschien maak ik hem wel een rij kleiner. Ik zie wel.

Verder druk met de regiodag natuurlijk. Proefmodel maken, lesbrief schrijven, stof inkopen, stof snijden, pakketjes maken. Dat kan ik natuurlijk nog niet laten zien. Het kost allemaal tijd. En Rhapsody kost ook tijd. Het project is gestart en nu komen er allemaal vragen.
De stofkeuze is toch niet voor iedereen even makkelijk, en dat snap ik ook heel goed.

En een Meet&Greet komt er aan in januari. Daar lopen de afspraken ook al voor. In de nieuwsbrief van het Quiltersgilde van oktober lees je er vast wel meer over.

Nu wonen we even in bij onze jongste zoon. Papa en mama op een uitgestelde maar zo gegunde vakantie. Opa en oma in huis voor de meiden. Het is weer even wennen, een puber in huis, koken voor 4, ander bed. Maar dat komt goed. Ik heb wel zin in mijn eigen huis, met alles om me heen waar ik mee bezig ben. Het is geen verhuizing, het meeste bleef thuis. Maar het beperkt je dus ook wel in je mogelijkheden.

Het is ook wel gezellig en het is zo weer voorbij.

fijne week

groetjes, Janine

Van alles wat

En zo snel gaat er weer een week voorbij. Een drukke week? Nou valt wel mee. Drukte met e-mail en organisatie Rhapsody, dat begrijp je. De inschrijving is nu gesloten. We hebben 90 deelnemers en daar zijn we erg blij mee. Zo leuk! 
Begin oktober start het project. Dan hebben we even rust (stel ik mij voor :-) en gaat iedereen aan het werk.

Dan wordt het drukker voor de komende regiodag. Het idee is klaar, een proefmodel ook (bijna) volgende week gaan we stof inkopen. Dan pakketjes maken, stof snijden, lesbrieven maken. Ach, vervelen? Geen tijd!

Ik ben nu een droomdeken aan het afronden. Moet eigenlijk klaar voor 4 oktober (droomdekendag in Soest).
De bies op de naaimachine, maar dat viel niet mee. Onze Lotte vond het bar interessant en kwam tot 3x toe er met haar neus bovenop en moest ik stoppen. Mijn armen waren ook niet lang genoeg om over haar heen te buigen, merkte ik. Ik ging prompt scheef.

Bijna klaar, nog 1 zijkant, en de quilt ligt dan op de stoel naast de tafel om hem wat hoger te houden. Ze zag haar kans schoon en ging er lekker op liggen. Groot gelijk :-)

Ze ligt graag op schoot, het liefst bijna de hele dag. Ik moet haar af en toe gewoon wegzetten. Anders kan ik ook de zoom niet afbiezen.

Vorige week was het medewerkersdag. Een leuke dag altijd. Bijgepraat door het bestuur, voorstellen nieuwe medewerkers, afscheid vertrekkende medewerkers, jubilarissen. En dit keer hoorden Joke en ik ook bij de jubilarissen. Ben je langer dan 5 jaar medewerker/vrijwilliger, dan krijg je een zilveren patch. Kijk, deze:

Sommigen dragen hem als broche, maar anderen weer aan een kettinkje. Hij is plm. 3x3cm. Ik twijfel, maakt ook niet uit natuurlijk, kan altijd de keuze variëren. Ik vind hem mooi, jullie ook? Leuke waardering.
Na de lunch is er dan altijd een workshop. Deze keer gingen we met vilt aan de slag. Hier zie je 3 voorbeelden op een rij. En om in stijl te blijven: dit kon als hanger maar natuurlijk ook als een broche. 

En hier het pakketje. Hij is wel af, maar nog niet op de foto zie ik. Dat komt vast nog wel. Hou je tegoed.

tot zover vandaag
tot de volgende keer

groetjes, Janine