Lotte

Mag ik jullie voorstellen: onze nieuwe bewoonster.
Het is lang geleden dat wij één of twee poezen in huis hadden. Daarna was het tijd voor honden. 
Nu we op een flat wonen en ouder wonen, wilden we dat niet meer. Maar het gezelschap van een dier misten we wel. 

Het laatste jaar keken we er wat actiever naar. Geen jong beestje, ik heb geen zin in vernielde theedoeken e.d. Dat heb ik wel gehad. 
We reageerden naar het asiel, maar dat lukte niet erg. Of al een plek gevonden of toch een buitenkat e.d.
Ik vertelde het op een bee toen er over honden gesproken werd. 
En er was iemand die een plekje zocht voor een oude poes die niet gelukkig was op de opvangplek waar ze nu was. Ze heeft lang gewoond bij een oudere man. Toen hij overleed moest er een andere plek gevonden. Maar daar was ze niet gelukkig. Het was er te druk en daarom kroop ze steeds in een hoekje weg.

Nou ja, eerst dacht ik "te oud" maar toen ik er thuis over sprak zei Phil dat wij ook oud(er) zijn en rustig. En dat was de poes gewend. Ik was om. We hebben haar opgehaald en zie haar hier. Nu 11 jaar oud, ze mist 1 oog door een verwaarloosde ontsteking in haar jeugd. 

Langzamerhand raken we aan elkaar gewend.
Ze woont hier nu 2 maanden ongeveer.
Ze is nog schriks maar lang niet zo als in het begin. Bij bezoek (alleen de bel is al genoeg) schiet ze nog steeds in een slaapkamer onder een bed. Eerst moesten we haar als het rustig was zelf terughalen. Dat hoeft niet meer. Zodra het weer stil is komt ze zelf terug. De stofzuiger is nog een wel een dingetje. Als ik hem pak schiet ze achter het gordijn en vandaar weer naar de slaapkamer.

Sinds kort durft ze achter me langs te lopen in de keuken of naar haar eten te gaan. Ze kijkt nog wel 3x om hoor, ze wil graag in rust eten. Kleine beetjes tegelijk, haar maag kan een grotere bak voer niet aan.

Ze kruipt nu graag op schoot, maar doet dat niet als ik aan het naaien ben.
Goed opgevoed :-)

Ik moet wel rustig zitten en tijd hebben om haar te aaien. Daar houdt ze van. En ik ook :-)

Komt goed met ons...

groetjes, Janine

Zomerdag

Half augustus hebben we van onze bee een zomerdag. Een gezellige dag, ooit bedoeld om de lange zomervakantie te doorbreken. 
We beginnen om half 10, we krijgen een werkje. Koffie met wat lekkers, lunch met kroket, en aan het begin van de middag was bijna iedereen klaar. We kletsen met elkaar, het is gewoon gezellig.

Dit jaar kregen we een sleutelhanger om te naaien.
Dat kwam zo van pas bij mij!
Twee dagen ervoor had ik mijn fiets bij mijn vriendin gezet. Een andere, een oude fiets van ons gebruikt.
Mijn elektrische heeft het begeven. Nou ja, de fiets niet, de batterij. Die was na 8 jaar gebruik op en hield er mee op. Ik dacht even een nieuwe batterij te kunnen aanschaffen, maar dat bleek niet zo te zijn. "Nee mevrouw, die accu wordt niet meer gemaakt en is niet meer op voorraad. Te oud." Ik vind dat zo raar, dat een gewoon goede fiets weggegooid moet omdat er geen batterij meer voor is. En de fiets is pittig zwaar, dus zonder ondersteuning eigenlijk ook niet goed bruikbaar. Dat heb ik Batavus wel laten weten, maar die heeft daar geen boodschap aan.

Maar, bij mijn vriendin, ik dacht toen, waar laat nu deze sleutel? Het was een losse sleutel zonder hanger. Goed idee: in mijn portemonee. Dat ging prima. So far so good, dacht ik.
 aar dat ging anders. Teruggekomen op zoek naar mijn sleutel. Niet in mijn tas, niet in mijn zakken, nergens....
Overal gezocht dacht ik. Nou ja, hulp was nodig.
Manlief gebeld, die kwam met de reservesleutel. Gelukkig, probleem opgelost. Hij met de auto naar huis, ik op de fiets. Fietsend langs de Vomar schoot het weer in mijn hoofd "oeps, de sleutel zit in mijn portemonnee".
Je snapt, een sleutelhanger voor deze fietssleutel? Een must.

Hier zie je de middagfoto, toen bijna alle sleutelhangers klaar waren. Dat oranje, dat is de mijne. 
Goed kleurtje, valt op :-) Heb ik wel nodig.

Je snapt, ik ben hartelijk uitgelachen. Door manlief en door vriendin. 
Vandaag is de fiets even nagekeken, afgesteld en van nieuwe handvaten voorzien. Ik kan voorlopig op mijn oude fiets. Op eigen kracht. Kan ik nadenken of ik nog een andere elektrische fiets wil.
Ik geef ze geen ongelijk.

groetjes, Janine

Vest haken

Ik doe ook wel graag iets anders dan quilten. Vooral als ik even niet verder kan en toch wat wil doen, pak ik een haakwerkje. Ik ben begonnen aan een vest voor de winter. Ik had een oud vest, jarenlang gebruikt. Vorig jaar deed ik hem weg,  ik kon er niet meer mee over straat :-)
Te vlug natuurlijk, je kan beter eerst een nieuwe maken en dan de oude weg, ik weet het.
Nu geeft het druk. Maar dat is ook niet erg.

Chenille wol, haaknaald 6, wie doet me wat? 
Leuk patroon gevonden. Niet helemaal voor beginners las ik wel, maar ik dacht, ik kan dat.
Totdat ik begon. Opzetten, ketting, stokjes, geen punt.
Maar ik moest in de rondte haken. Eh, voor een vest? Hoe moet dat in vredesnaam een vest worden?
Je verwacht een lange ketting en in rijen. 

Er bleken veel vragen over dit patroon te vinden op internet. Maar er waren haaksters die het gelukt was.
Nou dat moet dat mij ook lukken. 
Het duurde even, ik moest echt 3 keer goed lezen. Maar uiteindelijk begon het te dagen. Gelukt dus, op weg.

Ik moet twee van deze grote "lappen" haken. De een voor de linkerkant, de ander rechts. Die haak je vervolgens aan elkaar. Als je een lap op een bepaalde manier vouwt, dan heb je een halve rug en voorkant en een mouw. Zie je het voor je?
Tot zover snap ik het.

En daarna? Daar moet ik me dan maar in verdiepen. Eerst ben ik hiermee zoet.
Wordt vervolgd :-)

fijn weekend

Janine