Dit jaar (september) was de landelijke tentoonstelling in Alkmaar. Dus mooi dichtbij dit keer.
Altijd is er dan vraag naar mensen die willen helpen en omdat het nu in de buurt was wilden we wel graag een keer meewerken. We zouden “angelen”.
Als je naar een quilttentoonstelling gaat, dan wil je soms van een quilt de achterkant even zien. Maar als iedereen met zijn handen aan de kleden komt, dan worden ze vies en gaan misschien ook wel lubberen. Niet elke quilt is ook bijzonder aan de achterkant.
Quilt die wel een speciale achterkant hebben, die hebben op het kaartje met het nummer en titel nog een rode stip. Als het goed gaat is daar dan altijd iemand in de buurt met een witte handschoen. Die kun je dan even vragen om de quilt om te draaien want zij mag dat doen. Daarvoor draagt ze een handschoen. Diegene is dan een Angel (op zijn Engels).
Joke en ik zijn eerst een dag zelf gegaan. Om te kijken naar alle quilts en bij de winkeltjes te snuffelen. Want werken en kijken, dat gaat niet samen. We hadden het best druk die dag dat we er werkten. De ene hoek van de kerk was wel drukker dan de andere, maar het is wel leuk werk. Je rouleert dus je staat overal een poosje. Mensen vragen soms of je de quilt zelf gemaakt hebt en dan zou je best "ja" willen zeggen :-). Je krijgt vooraf wat meer informatie over de quilt zodat je er iets over kunt vertellen. Over de techniek, de werkwijze, soms hoe lang er aan gewerkt is of voor welke gelegenheid gemaakt.
We vonden het wel erg leuk om te doen.
De catalogus en een leuk lapje als bedankje mee naar huis, viel zeker ook in goede aarde.
Altijd is er dan vraag naar mensen die willen helpen en omdat het nu in de buurt was wilden we wel graag een keer meewerken. We zouden “angelen”.
Als je naar een quilttentoonstelling gaat, dan wil je soms van een quilt de achterkant even zien. Maar als iedereen met zijn handen aan de kleden komt, dan worden ze vies en gaan misschien ook wel lubberen. Niet elke quilt is ook bijzonder aan de achterkant.
Quilt die wel een speciale achterkant hebben, die hebben op het kaartje met het nummer en titel nog een rode stip. Als het goed gaat is daar dan altijd iemand in de buurt met een witte handschoen. Die kun je dan even vragen om de quilt om te draaien want zij mag dat doen. Daarvoor draagt ze een handschoen. Diegene is dan een Angel (op zijn Engels).
Joke en ik zijn eerst een dag zelf gegaan. Om te kijken naar alle quilts en bij de winkeltjes te snuffelen. Want werken en kijken, dat gaat niet samen. We hadden het best druk die dag dat we er werkten. De ene hoek van de kerk was wel drukker dan de andere, maar het is wel leuk werk. Je rouleert dus je staat overal een poosje. Mensen vragen soms of je de quilt zelf gemaakt hebt en dan zou je best "ja" willen zeggen :-). Je krijgt vooraf wat meer informatie over de quilt zodat je er iets over kunt vertellen. Over de techniek, de werkwijze, soms hoe lang er aan gewerkt is of voor welke gelegenheid gemaakt.
We vonden het wel erg leuk om te doen.
De catalogus en een leuk lapje als bedankje mee naar huis, viel zeker ook in goede aarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert! Dank je wel.