Afgelopen vrijdag en zaterdag kwam het Quiltersgilde naar Hoorn. Natuurlijk hebben we onze hulp aangeboden. Het is altijd leuk om andere quiltsters te ontmoeten en te spreken, mensen enthousiast te maken voor ons ambacht.
En nogmaals de miniquiltjes bekijken is echt geen straf.
De eerste dag hoefde ik niet te helpen. Wij hadden daarom onze vrijdagbee verplaatst van het ene buurthuis naar deze locatie. Aan een grote tafel in het midden zaten we heerlijk te werken. Het was gezellig druk. Veel gedaan heb ik niet :-), nog niet eens 1 draad gequilt van de droomdeken die ik mee had genomen.
We hadden gepland van 11 tot 13 uur, net als de gewone bee. Om 13 uur ging ik voor de High Tea met Joke en Yolanda. Het was in buffetvorm. Eerlijk gezegd viel dat me wat tegen. Maar gezellig was het wel.
Daarna terug naar de expositieruimte en daar kwamen nog wat bekenden langs. Uiteindelijk ging ik pas - moe gepraat - om 16.00 uur naar huis.
De volgende zou ik helpen. Dus om half tien was ik er al.
Contact maken met bezoekers, wegwijs maken, uitleggen dat doe je dan. En aan de workshoptafel konden bezoekers een klein werkje maken. Soms hadden ze nog nooit een naald in handen gehad, maar het lukte wel met hulp om een blok met foundation piecing te maken. Mensen konden naast dit blok, ook kiezen voor een naaldenmapje of een molentje. De werkjes gingen hard.
Op tafel lag ook een round bobbin, ook een activiteit van het gilde. Maar daar was op vrijdag geen uitleg bij. Ik had nu mijn eigen uitleg meegenomen, ik ben er ook mee bezig. Dat was een goede aanvulling. Het is aan heel veel bezoekers uitgelegd die het op de een of andere manier toch niet meegekregen hadden.
De High Tea was er nu ook. Nu voor een grotere groep dan op vrijdag.
En iedereen kwam enthousiast terug, dus dat was heel fijn.
Onverwachts stonden ook ineens een van mijn dochters met haar schoonmoeder binnen.
Ze kwamen even kijken. Dat vond ik erg leuk, dat begrijp je.
Ze verleiden tot het maken van een werkje, lukte jammer genoeg niet. Wel (her)kennis gemaakt met twee mannelijke quilters. Altijd leuk. Een kende ik niet, de ander was al wel eens op een van onze regiodagen geweest.
Aan het eind van de middag mochten we alles afbreken. Alle quiltjes in dozen, alle schermen waar ze aan hingen in de auto. Dat was nog een aardig klusje, daar heb je best een flinke auto voor nodig.
Op naar Dordrecht, daar is de reizende expositie op 16 en 17 juni.
Moe thuis, dat is logisch. Maar wel met een tevreden gevoel.
groetjes, Janine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert! Dank je wel.